Yetişkin Çocuklarla Kurulan İlişkilerde Sık Yapılan 5 Hata
Çocuğunuz büyüyüp kendi hayatını kurduğunda, ebeveynlik göreviniz teknik olarak sona ermiş olsa da duygusal bağınız devam eder. Ancak uzmanlar, bu dönemde yapılan bazı klasik ebeveynlik hatalarının ilişkileri zedeleyebileceğini söylüyor.
Psikolojik araştırmalar, yetişkin çocuklarla sağlıklı bir ilişki kurmanın yolunun, kontrolcü yaklaşımları bırakıp karşılıklı saygı ve anlayışa dayalı bir iletişimden geçtiğini vurguluyor. İşte en sık yapılan hatalardan bazıları ve bunların yerine ne yapılması gerektiği:
1. İstenmeyen Tavsiyelerde Bulunmak
Ebeveynler yardım etmek niyetiyle fikir verse de, bu çoğu zaman kontrolcü veya müdahaleci olarak algılanabiliyor. Ulusal Sağlık Enstitüsü'nün yayımladığı bir araştırma, istenmeyen tavsiyelerin yetişkin çocuklarda güven eksikliğine ve iletişim kopukluğuna yol açabileceğini gösteriyor.

2. İletişimi Skor Tahtasına Çevirmek
“Senden haber almak güzel” gibi alaycı veya duygusal yüklü ifadeler, karşı tarafta suçluluk yaratabilir. Bu, ilişkide gönüllülüğü değil, zorunluluğu ön plana çıkarır.
3. “Senin İçin En İyisini Ben Bilirim” Tutumu
Yetişkin çocuklarınızın evlilik kararları, kariyer seçimleri ya da finansal adımlarına sürekli müdahale etmek, onların bireysel alanlarını ihlal etmek anlamına gelir. Bu durum, zamanla size olan güveni zayıflatabilir.
4. “Dürüstlük” Maskesi Altında Eleştirmek
Kilo, kıyafet, partner gibi konularda yapılan yorumlar “samimiyet” gibi sunulsa da, karşı tarafta kırıcı etkiler yaratabilir. Özellikle duygusal destek beklediklerinde bu tür eleştiriler ilişkinin zeminini sarsabilir.

5. Onların Hayatını Kendi Hikayenizin Bir Uzantısı Gibi Görmek
Başarıları veya zorlukları sürekli kendi geçmişiniz, fedakarlıklarınız ya da duygusal ihtiyaçlarınızla ilişkilendirmek, çocuğunuzun deneyimlerini gölgede bırakır. The Attachment Project’e göre bu tutum, bağı zayıflatabilir.
Çocuğunuzun deneyimlerine kendi duygularınızı karıştırmadan tanıklık edin. Onlara alan tanıyın.
Psikologlar, yetişkin çocuklarla ilişkide “rol değişimi” gerektiğini vurguluyor. Artık rehberlikten çok dostluk ve saygı temelli bir bağ kurulması gerekiyor. Bu, hem ebeveynin hem de çocuğun daha sağlıklı ve huzurlu ilişkiler kurmasını sağlıyor.





