Nöbetçi Eczaneler
Türkçede, İngilizce “paedophilia” kelimesinden türetilen “pedofili” teriminin kökeni Yunanca “pais” (çocuk) ve “philia” (sevgi, düşkünlük) kelimelerinden gelir.
Pedofili veya çocuklara yönelik cinsel istismar, bir yetişkinin ergenlik öncesi çocukları veya ergenliğe yeni girmişleri cinsel olarak çekici bulması ve cinsel eğiliminin çocuklara yönelik olmasıyla karakterize edilen bir psikoseksüel rahatsızlıktır. Bu rahatsızlığa sahip kişilere pedofil veya çocuk istismarcısı denir.
Pedofili genellikle erkeklerde görülse de, nadiren kadınlarda da görülebilir. Pedofililerin cinsiyet ayrımı gözetmeksizin her iki cinsiyete de yönelebileceği bilinmektedir.
Pedofili bir hastalık mıdır?
Pedofili, bir kişinin seçimine veya cinsel tercihine dayanan bir durum değildir. Genellikle ergenlik öncesinde başlayan ve zamanla değişmeyen bir psikolojik bozukluktur. Bu konuda yapılan araştırmalar ve çalışmalar, pedofilinin hayat boyu süren bir rahatsızlık olduğunu ve dolayısıyla sürekli tedavi ve destek gerektiğini göstermektedir.
Yuli Gorobchenko gibi uzmanlar, pedofilinin tedavi edilmesi gereken bir hastalık olduğunu vurgulamaktadır. Bu nedenle, pedofili belirtilerini tanımak ve tedaviye erken müdahale etmek önemlidir.
Pedofili belirtileri nelerdir?
Pedofili, oldukça karmaşık belirtilere sahip bir psikolojik bozukluktur. Önemli belirtiler arasında, hastanın 16 yaşından büyük olması, en az 5 yaş küçük çocuklara karşı cinsel arzu duyması ve bu dürtülerin en az 6 ay boyunca devam etmesi yer alır.
Küçük çocuklara karşı cinsel dürtülerin varlığı, pedofilinin teşhis edilmesi için yeterlidir. Pedofilinin bu dürtülere uyarak davranışlarını değiştirmesi gerekmez; sadece bu dürtülerin varlığı bile pedofili tanısı için yeterlidir.
Diğer psikolojik bozukluklardan farklı olarak, pedofilinin belirtileri genellikle kolay ayırt edilebilir niteliktedir. Bu belirtiler, pedofiliyi teşhis etmeyi kolaylaştırır.
Anne, babalar ne yapmalı?
Çocuklara, cinsel istismarla karşılaştıklarında ‘hayır’ demeyi ve kendilerini korumak için yüksek sesle tepki vermeyi öğretmek önemlidir. Ayrıca, rahatsız oldukları kişilerden ve tehlikeli ortamlardan uzak durmaları gerektiği vurgulanmalıdır.
Özellikle istismarcıların, sessiz kalmaları konusunda tehditler savurabilecekleri durumlarda, güvendikleri bir yetişkine veya yetkili bir kişiye yaşadıklarını anlatmaları teşvik edilmelidir.
Ailelerin, çocuklarına her durumda destek olacaklarını ve onları koruyacaklarını hissettirmeleri önemlidir. Çocuklara, olumsuz durumlarda ailenin anlayış göstereceği ve onları koruyacağı konusunda güvence verilmelidir.