Avusturya'nın Yukarı Avusturya eyaletinde yer alan St. Thomas am Blasenstein kasabasındaki bir kilisede bulunan mumya, bilim dünyasında heyecan yarattı. 1746 yılında ölen papaz Franz Xaver Sidler von Rosenegg'e ait olduğu belirlenen bu mumya, bozulmamış yapısı sayesinde benzersiz bir mumyalama yönteminin gün yüzüne çıkmasını sağladı.
Frontiers in Medicine dergisinde yayımlanan araştırmaya göre, bu özel koruma yöntemi cesede hiçbir cerrahi müdahale yapılmadan gerçekleştirildi.
Rektal dolgu yöntemiyle içten kuruma
Araştırmacılar, papazın vücudunun karın ve pelvik boşluklarının rektum yoluyla doldurulduğunu tespit etti. Bu işlem sırasında köknar ve ladin yongaları, ince dallar, keten ve kenevir kumaşları ile çinko klorür gibi sıvı emici maddeler kullanıldı. Bu materyaller vücut içindeki nemi emerek cesedin doğal şekilde kurumasını sağladı.
Çalışmayı yürüten ekipten Dr. Andreas Nerlich, “Odun parçaları ve kumaşlar vücut sıvılarının büyük bölümünü emdi. Bu, klasik Mısır mumyalama yöntemlerinden tamamen farklı bir teknik” ifadelerini kullandı.
Bu yöntemin en dikkat çeken yanı ise dış müdahale olmadan, bedenin bütünlüğü korunarak uygulanmış olması. Rektal dolgu yöntemi, cesedin dış görünümünü bozmadan içten kurutulmasını sağladı.
Bilimsel incelemelerle kimliği Doğrulandı
Radyokarbon tarihleme, bilgisayarlı tomografi (CT) taramaları ve izotop analizleri sayesinde mumyanın kimliği netleştirildi. Sidler von Rosenegg’in 35-45 yaşları arasında öldüğü, kaliteli bir beslenme düzenine sahip olduğu ve özellikle tahıl, kırmızı et ve tatlı su balıklarıyla beslendiği ortaya çıktı.
Araştırmacılar, bu yöntemin tarihsel kayıtlarda fazla yer bulamamasına rağmen geçmişte daha sık kullanılmış olabileceğini düşünüyor. İz bırakmayan ve gözle görülmesi zor olan bu yöntem, bilim insanlarının ilgisini çekiyor.
Tarihe ışık tutan bir keşif
Bu keşif, mumyalama tarihine önemli bir katkı sunuyor. Cerrahi kesiler yapılmadan gerçekleşen mumyalama süreci, hem kültürel hem de bilimsel açıdan farklı bir yaklaşımı temsil ediyor. Vücudun içini doğal materyallerle doldurarak sıvı kaybının önüne geçilmesi, modern tıpta bile ilgiyle takip edilecek bir yöntem olarak değerlendiriliyor.
