Kemiklerin normalde sert ve dayanıklı olduğu düşünüldüğünde, osteoporoz, bu süngerimsi kemik yapısının bozulmasıyla ortaya çıkar.
Kemiklerdeki bu kayıp, kemiklerin kütlesini, sağlamlığını ve dayanıklılığını azaltır, bu da kırıkların olasılığını artırır.
Kemik erimesi sinsi bir hastalıktır ve başlangıçta belirgin belirtiler göstermeyebilir. Ancak ilerlediğinde ve kırıklar oluşmaya başladığında ağrılara neden olabilir.
Sırt ağrısı genellikle kemik erimesinin ilk belirtisidir. Sırt omurlarındaki küçük kırıklar sırt ağrısına yol açar. Bu kırıklar, düşme ya da darbe olmadan bile oluşabilir.
KADINLARDA DAHA FAZLA GÖRÜLÜR
Kırık sayısı arttıkça, omurlarda çökmeler meydana gelebilir. Bu çökmeler sonucunda hastanın sırtı öne doğru eğilir, kambur bir duruş oluşur ve boyu kısalmaya başlayabilir.
Kemik erimesi genellikle kadınlarda erkeklere göre daha fazla görülür, çünkü kadınlar genellikle daha az kemik kütlesine sahiptirler.
Ayrıca östrojen hormonu, kemik erimesine karşı koruyucu bir etkiye sahiptir, bu nedenle menopoz sonrası dönemde kadınlarda kemik erimesi riski artar.
Kemik erimesi, hareketsiz bir yaşam tarzı sürdüren, sağlıklı ve dengeli beslenmeyen, yeterli kalsiyum almayan, güneş ışığına maruz kalmayan, sigara ve alkol tüketen, aşırı kafein kullanan bireylerde daha sık görülür.
FARKLI TEDAVİ YÖNTEMLERİ BULUNUYOR
Kemik erimesinin kesin tanısı için kemik yoğunluğunun ölçülebildiği DEXA (Dual-Energy X-ray Absorptiometry) adlı bir görüntüleme yöntemi kullanılır.
Bu test, bel omurları, kalça ve el bileği gibi bölgelerin yoğunluğunu ölçer. Tedavi, hastanın kemik yoğunluğu düzeyine ve risk faktörlerine dayalı olarak planlanır.
Kemik erimesi tedavisi, kemik kütlesini koruma, ağrıyı azaltma ve kırık oluşumunu engelleme amacı güder.
Tedavi yöntemleri arasında beslenme düzenlemeleri, egzersiz, ilaç tedavileri ve yaşam tarzı değişiklikleri yer alır.
Özellikle kemik erimesi riski taşıyan kişilerin düzenli tıbbi kontrol altında olmaları ve tedavi önerilerine uymaları önemlidir.
