Nöbetçi Eczaneler
Miras paylaşımında önemli değişiklikler yürürlüğe girdi. Yeni düzenlemeler, mirastan mahrum kalmamak için bazı adımların zorunlu hale geldiğini ortaya koyuyor.
Miras paylaşımında önemli değişiklikler yürürlüğe girdi
Mirastan Çıkarılmanın Tanımı
Halk arasında “mirastan men” olarak bilinen mirastan çıkarılma işlemi, doğru terimle “mirasçılıktan çıkarma” veya “ıskat” olarak adlandırılır. Bu işlem, miras bırakanın saklı paylı mirasçısının miras hakkını ortadan kaldırmak amacıyla yapılan bir ölüme bağlı tasarruftur. Miras hukukunda saklı pay yapısıyla detaylı olarak düzenlenmiştir.
Mirasçılıktan Çıkarma İşlemi
Mirasçılıktan çıkarma işlemi, miras bırakanın usulüne uygun olarak vasiyetname veya miras sözleşmesi ile gerçekleştirilebilecek bir eylemdir. Bu işlemle mirasçı, mirastan pay alamaz ve tenkis davası açma hakkını kaybeder.
Yeni Zorunluluklar
Resmi Vasiyetname
Mirasçılıktan çıkarılma işleminin geçerli olabilmesi için resmi vasiyetname düzenlenmesi zorunlu hale gelmiştir. Aksi takdirde büyük hak kayıpları yaşanabilir. Örneğin, 65 yaş üstü kişilerin resmi vasiyetname düzenlerken noterden akıl sağlığına ilişkin sağlık raporu talep edilmektedir ve bu rapor vasiyetnameye eklenmelidir.
El Yazılı Vasiyetname
El yazılı bir vasiyetname, resmi vasiyetname kadar geçerli olmayabilir. Bu nedenle mirasçılıktan çıkarma işlemi yapılırken resmi bir vasiyetname düzenlenmesi tavsiye edilmektedir. Usulüne uygun olarak yapılan ölüme bağlı tasarruflar, miras bırakanın iradesine güçlü bir delil oluşturur.
Geri Alma ve İptal
Mirasçılıktan çıkarma işlemi geri alınabilir. Resmi yazılı bir vasiyetname ile yapılan mirastan çıkarma işlemi, el yazılı veya uygun şartlarda sözlü bir vasiyetname ile geri alınabilir. Miras bırakanın fikir değiştirmesi durumunda yeni bir vasiyetname düzenlemesi gerekmektedir.
Sebep Belirtme
Mirastan mahrum kalmamak için, mirasçılıktan çıkarma işlemi yapılırken çıkarma sebebinin açıkça belirtilmesi gerekir. Aksi takdirde, mirasçının itirazı üzerine miras bırakanın iradesine aykırı sonuçlar doğabilir. Bu husus, Medeni Kanun’un 512. maddesinde düzenlenmiştir.