Ata mesleği saraçlığı çocuklarına aktarmak istiyorlar

Siirt’te rahvan atlara olan hayranlıklarıyla tanınan Mucir ve Mahmut Tokgöz kardeşler, unutulmaya yüz tutan ata mesleği saraçlığı çocuklarına aktararak yaşatmak istiyor.

Tınaztepe Mahallesi’ndeki iş yerlerinde deriye şekil veren Tokgöz kardeşler, koşum takımı, hamut (koşum sırasında atların boynuna geçirilen çember), kayış, kemer, eyer ve at yuları yapıyor.

Tokgöz kardeşlerden Mucir’in oğlu Ömer ile Mahmut’un oğulları Ferhat ve Serhat da babalarından öğrendikleri mesleği gelecek nesillere aktarmak istiyor.

Tokgöz kardeşler, gelişen teknoloji ve at yetiştiriciliğinin azalmasıyla saraçlık mesleğini, unutulmaya yüz tutmasına rağmen Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeleri Geliştirme ve Destekleme İdaresi Başkanlığı (KOSGEB) İl Müdürlüğünden aldıkları 250 bin lira destekle de severek sürdürüyor.

“Türkiye’nin her tarafından sipariş alıyoruz”

Saraç Mahmut Tokgöz (58), tamamen el emeğine dayanan saraçlığın artık aranan bir meslek olmadığını, aile olarak atlara büyük ilgi duydukları için mesleği sürdürdüklerini söyledi.

Geçmişte en gözde mesleklerden biri olan saraçlığı yeni neslin tanımadığını anlatan Tokgöz, atalarından kalan bu mesleği severek yaptıklarını belirtti.

Tokgöz, şöyle konuştu:

“Eskiden dedem kervancıydı, atlara da ilgi duyuyordu. Kervanlarla Kerkük’e kadar gidip geliyordu. At alıp satıyordu. Biz ailecek rahvan atlarını seviyoruz. Onların aksesuarlarını yapıyoruz. Türkiye’nin her tarafından sipariş alıyoruz. Bazen siparişleri yetiştiremiyoruz. Kime ürün gönderdiysek memnun kaldı. Ata mesleğinin son temsilcileri biz olmayacağız, bu meslek her zaman yaşayacak.”

Üç atı bulunduğunu, rahvan atlara olan ilgilerinin bu mesleği yaşatmaya vesile olduğunu dile getiren Tokgöz, ürünlerini Türkiye’nin her yerine gönderdiklerini söyledi.

Saraç Mucir Tokgöz (61) de büyük emekle bugünlere getirdikleri mesleği yaşatmak için kardeşiyle uğraş verdiklerini söyledi.

Bugüne kadar bu meslek sayesinde geçimlerini sağladıklarını anlatan Tokgöz, sözlerini şöyle sürdürdü:

“Mesleğimiz dededen kalmadır. Rahmetli babam günün birinde at yuları örerken, ‘Oğlum gel bunları öğren, bunları öğrenirsen ekmek yersin.’ dedi.

O günden beridir bu işi yapıyoruz ve hiç aç kalmadık. Bu mesleği şimdi çocuklarımıza öğretiyoruz. Bizim yokluğumuzda onlar bu işi yürütürse hem bu iş kaybolmaz hem de geçimlerini sağlarlar.

KOSGEB’den makine ekipman ve kuruluş desteği aldık ayrıca deri dikiş makinesi verildi. Çok
işimizi görüyor. Allah devletimizden razı olsun.”