Mesleğin acemisi olduğu için zaman zaman ailesinin "Ayakkabı tamircisi olsan da biz de kurtulsak" diyerek espri yaptığı Bebe, 1969 yılında işitme engelli ustasının yanında çırak olarak mesleğe adım attı.
"Köşker olacağım dedim"
Küçük dükkanını Kayseri'deki tarihi Kapalı Çarşı'da sürdüren Bebe, AA muhabirine, 4 kardeş olduklarını, "çerçilik" yapan babalarının gittiği köylerde sattığı oya, boncuk, tığ ve örgü işleri ile kendilerini büyüttüğünü ifade etti.
İlkokula giderken teneffüslerde arkadaşlarıyla oynamak yerine okul bahçesinin duvarından karşıda bulunan ayakkabı tamircisini izlediğini dile getiren Bebe, "İlkokul 3. sınıfta iken sınıfımıza müfettiş geldi. Bize, büyüyünce ne olmak istediğimizi sordu. Kimi berber olacağım dedi. Hatta unutmam, bir kız 'gelin' olacağım' dedi, gülüştük. Ben de köşker olacağım dedim. Müfettiş, 'Köşker ne demek?' dedi. Ben de 'Karşıda köşker Mehmet amca var. Babamın tamir işi olunca beni oraya gönderir' dedim. Müfettiş onun kundura tamircisi olduğunu söyledi. Ben de mesleği sevdiğimi ve büyüyünce onu yapmak istediğimi belirttim." diye konuştu.
Bebe, ayakkabı imalatçısı olan kuzeninin de yardımıyla 55 yıl önce işitme engelli bir ustasının yanında çırak olarak mesleğe adım attığını paylaştı.
"Mesleği severek yapıyorum
Çanta, cüzdan, telefon, silah kılıfı, muhtar mühür kapları, saat kordonu, tüfek kayışı ve tüfek kılıfı tamiri de yaptığını kaydeden Bebe, "Mesleği severek yapıyorum, 2 çocuk büyüttüm, evimi, arabamı aldım. Çocuklarımın bütün ihtiyaçlarını giderdim. Hep bu mesleği yaptım, başka işle meşgul olmadım. 5 çırak yetiştirdim. Biri polis, biri bakkal, 2'si emlakçı oldu. Biri de rahmetli oldu." diye konuştu.Çırak bulamamaktan yakınan Bebe, sağlığı el verdiği müddetçe mesleğini sürdüreceğini sözlerine ekledi.
KAYNAK: AA
Muhabir: Bünyamin Doğan
