Amasya’nın Merzifon ilçesinde yaşayan 81 yaşındaki Mücahit Demir, ilerleyen yaşına rağmen babasından öğrendiği demircilik mesleğini sürdürüyor. Beş kuşaktır aileden gelen bu zanaat, usta ellerde 70 yılı geride bırakmış durumda.
Gümüşhane’de henüz 11 yaşındayken babasının yanında çırak olarak demirciliğe başlayan Demir, 1963 yılında Merzifon’a taşındı. O günden bu yana kaybolmaya yüz tutan mesleğini, ilk günkü aşkla Küçük Sanayi Sitesi’ndeki atölyesinde devam ettiriyor. Çapa, balta, kazma, tırmık ve traktör pulluğu gibi tarım aletlerini hem üreten hem de tamir eden Demir, bölgedeki son demircilerden biri olarak tanınıyor.
“Sıcak Demir Dövmek Bana Huzur Veriyor”
Mücahit Demir, aile mesleğini sürdürmenin gururunu yaşadığını belirterek, “Bu meslek bizde çok eskiye dayanıyor. Babamın yanında 11 yaşında başladım. Biraz rahatsızım ama sağlığım elverdikçe devam edeceğim. Sıcak demiri dövmek bana huzur veriyor.” dedi.
Bugüne kadar birçok çırak yetiştirdiğini söyleyen Demir, mesleğin inceliklerinden en önemlisinin işe bağlılık olduğunu vurguladı. Pratik çalışmanın işin kolaylaşmasını sağladığını, çalışmadığında kendini huzursuz hissettiğini ifade etti. “Pazar günlerinde, bayram tatillerinde zamanı zor geçiriyorum. Ömrüm yettiği sürece bu mesleği sürdüreceğim.” diye konuştu.
Gençlerin İlgisi Azaldı
Demir, günümüzde mesleğe ilgi gösteren çırak bulmanın zorlaştığını, gençlerin demirciliği tercih etmediğini söyledi. Önceden ailelerin çocuklarını meslek öğrenmeleri için getirdiğini ancak artık bu geleneğin neredeyse tamamen ortadan kalktığını belirtti. “Alın teriyle para kazanmanın huzurunu yaşıyorum. Bu mesleği yaşatmak için var gücümle çalışmaya devam edeceğim.” dedi.
81 yaşındaki Mücahit Demir, hem geçimini sağladığı hem de kültürel bir miras olarak gördüğü demirciliğin unutulmaması için çabalarını sürdürüyor. Onun hikâyesi, kaybolmaya yüz tutan zanaatların yaşatılmasının ne kadar önemli olduğunu bir kez daha gösteriyor.
