Duayen gazeteci, Kütahya’da yerel basının babası merhum Nuri Sarıışık 22 Şubat 2015 tarihinde aramızdan ayrılmış, 23 Şubat 2015 tarihinde toprağa verilmişti.1 Eylül 1927 tarihinde doğan bu koca çınarın el bebe gül bebe büyüttüğü, evladı kadar sevdiği, bir gurk tavuğun civcivlerini koruduğu gibi koruduğu, zor koşullarda her türlü olumsuzluktan, Kurtuluş Savaşı yıllarında kadınlarımızın askerimizin cephanesini sarıp sarmaladığı gibi, yerinde sırtında, yerinde kucağında taşıdığı Kütahya Ekspres de 18 Mayıs 1956 tarihinde doğmuştur. Bu gün geldiğinde tüm Kütahyalı bu doğumu bir kez daha hatırlayacak, merhum Nuri Sarıışık’ı bir kez daha rahmetle, minnetle anacaktır. Merhum Sarıışık’ın evlatları bu değerli kardeşlerini merhum babaları Nuri Sarıışık’ın, Türk Basınına kazandırdığı Kütahya Ekspres’i bugünlere kadar getirmeyi başardılar. Nasıl muhterem evlatları bugün yetim ve öksüz ise Kütahya Ekspres de yetim ve öksüzdür.
Kütahya Ekspres doğduğu günden bugüne büyük bir sorumluluk ile tüm sorunlarımıza eğilmiştir. Eğilmeyi sürdürmektedir. Bundan sonra da sürdürecektir. Kütahya Ekspres sayfalarını her görüşe sunmuş, her kaleme açmış, her olayı yerinde eleştirmiş, yerinde alkışlamıştır. Aile bireyleri kalemlerini satmamış, Kütahya için bir nefes, bir merhem, bir iş bitirici, arabulucu, bir pusula, bir köprü, bir ışık olmuştur. Kütahya Ekspres Kütahya’nın 7/24 sönmeyen ışığıdır.
1895-1953 yılları arasında yaşayan usta gazeteci Sedat Simavi: “Gerekirse kalemini kır ama sakın satma” dediğinde merhum duayen gazeteci Nuri Sarıışık’ın canı kadar, evladı kadar sevdiği Kütahya Ekspres’i henüz doğmamıştı. Netice itibariyle Kütahya Ekspres de meslek büyüğümüz merhum Simavi’nin bu sözlerini unutmamış, unutturmamıştır. Bir başka ifadeyle bu sözler biz gazetecilerin anayasasıdır. Ama günümüzde ne yazık ki geçerliliği kalmamıştır. Kimse Kütahya Ekspres için: “Yalaka ve yandaş” sözcüklerini telaffuz edemez. Kütahya Ekspres bal da tutmamıştır, bal da yalamamıştır. Baskılardan yılmamıştır. Kütahya Ekspres için yorulanlar, koşturanlar, terleyenler kendilerine biçilen yeni bir kalıba asla girmemişlerdir. Kütahya Ekspres terbiyeli bir dil kullanarak yazdıklarından, çizdiklerinden ve söylediklerinden ötürü hukuki bir sorunla da karşılaşmamıştır. Kütahya Ekspres en azından Kütahya’da yerel basını birleştirmiş, ayrıştırmamıştır. Kütahya’da yerel basın bugün omuz omuza, kol kola, gönül gönüle ise bunda Kütahya Ekspres’in katkısı büyüktür. Bağımsız ve bağlantısız kalmak Kütahya Ekspres’i inadına büyük yapmıştır. Kütahya Ekspres insan dostu, polis, jandarma dostudur. Yoğurdu bile yerken üflemektedir. Kütahya Ekspres gerçekleri yazmaya devam edecektir. Halktan ve haklıdan yana olmayı sürdürecektir. Gazetenin kalemleri, çeşitli iddialarla mahkeme koridorlarına düşmemiş ve düşmeyecektir. Bir ülkede toplumda herkesi korkutup sindirmek mümkün değildir. Haklı olanlar her zaman cesurdur. Bir ülkede gerçekleri yazan gazeteler var olduğu müddetçe kimse tedirgin olmamalıdır. Nihayet gazeteler de insanlar gibidir. Yerinde korkabilirler. Ama sağlam bir vicdana sahip, bu güzel ülkeye minnet borcu olanlar gördüğünü, yaşadığını, doğru kaynaklardan işittiğini yazmaya devam edecektir.
Gönlüm ister ki; Kütahya Ekspres’in doğum günü olan 18 Mayıs günü Kütahya’da çeşitli etkinlikler olsun. Tüm Basın mensupları kol kola merhum duayen gazeteci abimiz Nuri Sarıışık’ın kabrinde bir araya gelip, en azından bir Fatiha okusunlar. Birbirlerinin ellerini sıkıp, hatta birbirlerine sarılsınlar. Bu manzarayı merhum Sarıışık mutlaka görecektir. İnşallah Anadolu basınının sorunları bir gün çözüme kavuşur da yerel basın da bir nebze nefes alır.
Gurbetten Kütahya Ekspres’in vefakâr, cefakâr, aslan yürekli kalemleri başta Semra Sarıışık Tozaraydın hanımefendiye, aziz dostum Nadi Sarıışık’a ve gazetenin muhteşem muhabirleri kardeşlerime gönül dolusu, en kalbi selam ve sevgilerini gönderiyorum. Nice yıllara diyorum. Sakın ha kimse Nuri Sarıışık öldü demesin! Çünkü o ölmedi. Ne zaman ölür? Ne zaman Kütahya Ekspres “Harç bitti yapı paydos” derse işte o zaman ölür.