Güneş sisteminin en küçük ve en iç gezegeni olan Merkür, kütlesinin yaklaşık yüzde 70’ini oluşturan devasa bir metal çekirdeğe sahip. Bu olağan dışı yapı, gökbilimciler için uzun yıllardır merak konusu olmayı sürdürüyordu. Bugüne kadar en yaygın kabul gören teori, Merkür’ün büyük bir gök cismiyle çarpışarak kabuğunun önemli bir bölümünü kaybettiği yönündeydi. Ancak yeni bir çalışma bu görüşe farklı bir açıklama getirdi.
SIYRIK ÇARPIŞMA TEORİSİ ÖNE ÇIKTI
Nature Astronomy dergisinde yayınlanan araştırmada, Merkür’ün oluşumuna dair alternatif bir teori ortaya kondu. Bilim insanları, gezegenin dev çekirdeğinin nedenini büyük bir çarpma yerine, benzer büyüklükteki iki gök cisminin “sıyrık” şeklinde gerçekleşen bir çarpışmasına bağladı. Bu tür çarpışmaların, erken Güneş Sistemi’nde kayalık gezegenlerin oluşum sürecinde daha sık görülebileceği belirtildi.
SİMÜLASYONLARLA DESTEKLENEN YENİ MODEL
Araştırmacılar, “düzleştirilmiş parçacık hidrodinamiği” (SPH) adı verilen bir yöntemle Merkür’ün oluşum sürecini simüle etti. Bu simülasyonlar, gezegenin hem toplam kütlesini hem de olağan dışı metal-kaya oranını yüzde 5’in altında hata payıyla yeniden üretmeyi başardı. Böylece Merkür’ün orijinal mantosunun yüzde 60’ını nasıl kaybettiği ve neden düşük bir kütleye sahip olduğu açıklanabildi. Yeni teorinin doğruluğu, Avrupa Uzay Ajansı’nın BepiColombo görevi gibi devam eden uzay araştırmalarından elde edilecek verilerle karşılaştırılacak. Araştırmacılar, bu bulguların Merkür’ün kökenine dair daha net sonuçlar ortaya koyabileceğini ifade ediyor.