Nöbetçi Eczaneler
Sarız ilçesinde kooperatif kuran kadınlar, geleneksel “Sarız kilimi” sanatını canlandırmaya çalışıyorlar, bu değerli el sanatını yaşatmak için ellerinden geleni yapıyorlar.
Sarız, il merkezine 140 kilometre uzaklıkta bulunuyor ve sarma tezgahlarda dokunan kilimleriyle ünlüdür. Bir zamanlar, neredeyse her evde kilim dokunuyordu.
Zamanla unutulmaya yüz tutan ve birkaç kadın tarafından dokunan kilimlerin, ilçede 8 kadın tarafından oluşturulan Sarız Kadın Kooperatifi ile gelecek kuşaklara aktarılması planlanıyor.
Altı kadının dokuma işine odaklandığı, diğer iki kadının ise çeşitli işlerle ilgilendiği kooperatif, özellikle kurumlardan gelen taleplere yanıt vermeye çalışıyor.
Kooperatif Başkanı Fatma Alkış, 7 yaşında kilim dokumaya annesinden öğrendiğini ifade etti.
Alkış, 21 yaşına kadar kilim dokuduğunu ve evlendikten sonra bir süre ara verdiğini aktararak, İŞKUR’un düzenlediği kurslara katıldığını, halk eğitim merkezinde usta öğreticilik yaptığını ve Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın düzenlediği sınavlara girerek Sanatçı Tanıtım Kartı almaya hak kazandığını ifade etti.
“Üretim az olunca yetiştiremiyoruz”
Vali Gökmen Çiçek liderliğinde kurulan kooperatifte Sarız kilimini dokumayı sürdürdüklerini belirten Alkış, şunları dile getirdi:
“Kilim üretimi azalıyor, unutulmaya yüz tutuyor. Kilimlerimiz genellikle ‘Sarız düz dokuma’ olarak biliniyor. Sarız’ın kendine özgü motifleri bulunuyor. Eskiden her evin geçim kaynağıydı ve yazın da kışın da dokuma yapılırdı. Herkes kilime bakardı, geçim bu işe bağlıydı. Ancak şimdi dokuma yapmak isteyenler azaldı çünkü uzun yıllar sigortasız ve maaşsız çalıştıkları için bu işi yapmaktan kaçınıyorlar. Biz elimizden geldiğince bu sanatı yaşatmaya çalışıyoruz. Sarız düz dokumaları, diğer bölgelerdekinden daha estetiktir ve her yerden talep gelmektedir. Resmi kurumlardan, belediyelerden ve özel siparişlerden talepler alıyoruz, ancak üretim az olduğu için talepleri yetiştirmekte zorlanıyoruz.”
“Eskiden her şeyimiz kilim üzerineydi”
8 yaşından bu yana kilim dokuyan Gülüzar Taşkın, çocukken annesi ve babaannesinin kilim dokuduğunu, tezgahtaki küçük alanları da kendilerinin yaptığını anlattı.
Kızlarına da kilim dokumayı öğrettiğini belirten Taşkın, şunları kaydetti:
“Kilim dokumanın gelişmesini isterim. Artık başkaları dokumuyor. Uzun yıllar dokudum, şimdi de kooperatifte kilim dokuyoruz. Eskiden her şeyimiz kilim üzerineydi, kışın daha çok dokurduk ve her şeyi kilimle alırdık. Esnaf aracılığıyla bir şirkete yapardık, kilim karşılığı erzak alırdık. Bazıları da parasını verirdi, çocuklarımıza harcardık. Kilime talep çok, kurumlar istiyor dokunsa çok iyi olacak. Birkaç kişi daha bize katılsa güzel olur. Kızlarımızın çeyizinde kilim, seccade, sehpa ve masa üzeri olarak yer alır. Kilim dokumanın bir zorluğu yok, biz sürekli dokuyoruz. Kafanda bir şey varsa dokudukça dağılır, dokudukça dokuyasın gelir.”